Japońskie mundurki - seifuku

Mundurki są obowiązkowe w japońskich szkołach, zarówno prywatnych, jak i publicznych. Każda szkoła jednak może wybrać określony krój tego stroju i zmieniać go wedle uznania. Niektóre zostały zaprojektowane przez najsławniejszych projektantów mody. Często zdarza się, że uczennice wybierają szkołę, patrząc na to, jaki obowiązuje w niej strój. Biorąc pod uwagę fakt, że japońskie nastolatki potrafią wydać mnóstwo pieniędzy, by wyglądać jak modelka z okładki poczytnego pisma, to z pewnością mundurki są wielką oszczędnością. Chłopcy natomiast po ukończeniu szkoły podstawowej w większości muszą ubierać się w mundurki stylizowane na wojskowe. Wyróżnić można także dwa typy mundurków - letni i zimowy. Pierwszy noszony jest w okresie od maja do końca września, a drugi przez pozostałą część roku.

Seifuku oprócz sfery praktycznej mają również bardziej psychologiczne znaczenie. Szkolny mundurek to symbol rozwoju, coś, co przypomina miłe chwile spędzone w szkole i w pewnym sensie jedna z nielicznych pamiątek po dzieciństwie. Nic wiec dziwnego, że seifuku znalazły dla siebie idealne miejsce w japońskiej popkulturze - na przykład, trudno przeoczyć, że większość bohaterek mang i anime chodzi w marynarskich mundurkach szkolnych. Wyjaśnia się tu także nurtujący mnie niegdyś problem, dlaczego Czarodziejka z Księżyca jest w angielskiej wersji nazwana Księżycowym Żeglarzem (Sailor Moon) - ten jej strój bitewny może i jest dość skąpy, ale zdecydowanie wzorowano go na sērā-fuku - żeńskim mundurku szkolnym.